Usta öğretici yıllık izin ve kıdem tazminatı hakkı
Konuya ilişkin Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/29777 E. , 2020/15676 K. Sayılı ilamı incelendiğinde
“Özetle……davacının (usta öğretici) Eylül ayından Temmuz ayına kadar çalıştığı, Temmuz ve Ağustos aylarında çalışmadığı, Şubat tatillerinde kurslarda eğitime ara verildiği, ücretsiz izinli olduğu dönemin yıllık ücretli izni olarak kullandığı gerekçesi yerinde değildir. Çalışma süreleri toplanıp hak ettiği yıllık izin süresi belirlenerek talebin kabulü gerekir…..”
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü
YARGITAY KARARI
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının asıl işveren olan davalı …’na bağlı …’e ait iş yerinde 19.03.2009 tarihinde usta öğretici bilgisayar öğretmeni olarak işe başladığını, aynı iş yerinde çalışmasına rağmen ihale alan şirketlerin değiştiğini, her yıl olduğu gibi 01.09.2012 tarihinde işe çağrılması gerektiği halde çağrılmadığını, Temmuz ve Ağustos aylarında Milli Eğitim Bakanlığı’na paralel eğitime ara verilmesi nedeniyle iki ay işe gelmeyin denildiğini, bu iki ay ücretsiz izin kullandırılarak bu ayların ücretlerinin ödenmediğini ve sigorta primlerinin yatırılmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsiline karar verimlesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının 2009 yılında yüklenici şirkette çalışmaya başladığını, 2012 yılında belirli iş sözleşmesi süresinin dolması nedeniyle iş akdine son verildiğini, Belediyenin ihale makamı olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının 19.03.2009 tarihinden itibaren bilgisayar öğretmeni olarak çalıştığı, her sene Temmuz ve Ağustos aylarında iki ay eğitime ara verildiği ve daha sonra sözleşmelerinin yenilendiği ve böylece davacının sürekli kesintisiz davalı işverenlik bünyesinde çalıştığı, en son davalı işveren tarafından haklı ve geçerli bir neden olmadan iş akdine son verildiği, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, her yıl eğitim ve öğretim yılının başladığı Eylül ayı ile en geç Temmuz ayı arasında çalıştığı, bir sonraki Eylül ayında yeniden çalışmaya başladığı ve okulların kapandığı Şubat tatillerinde de davacının çalıştığı kurslarda eğitime ara verildiği, bu durumda davacının yıl içerisindeki çalışma süreleri dikkate alındığında ve Yargıtay içtihatları da göz önünde bulundurulduğunda (Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 13/04/2015 günlü 2014/15897 esas 2015/6846 karar sayılı ilamı) davacının yıllık izin ücret alacağına hak kazanmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe
Davalı temyizi yönünden:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre ve gerekçeli temyiz dilekçesinin süresinde verilmediği dikkate alınarak, gerekçesiz temyiz dilekçesi çerçevesinde kanunun açık hükmüne ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususları ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda, yerinde bulunmayan bozma isteğinin reddine,
Davacı temyizi yönünden:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı 29.03.2009-30.06.2012 tarihleri arasında davalı …’ye ait işyerinde yüklenici şirketler nezdinde usta öğretici olarak çalıştığını, Temmuz ve Ağustos aylarında Milli Eğitim Bakanlığı’na paralel olarak eğitime ara verildiğini, iki ay ücretsiz izin verilerek bu aylara ilişkin ücretlerinin ödenmediğini ve sigorta primlerinin yatırılmadığı ileri sürerek yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının her yıl eğitim ve öğretim yılının başladığı Eylül ayı ile en geç Temmuz ayı arasında çalıştığı, bir sonraki Eylül ayında yeniden çalışmaya başladığı ve okulların kapandığı Şubat tatillerinde de kurslarda eğitime ara verildiği, bu durumda davacının yıl içerisindeki çalışma süreleri dikkate alındığında ve Yargıtay içtihatları da göz önünde bulundurulduğunda (Yargıtay (kapatılan) 7. Hukuk Dairesi Başkanlığının 13/04/2015 günlü 2014/15897 esas 2015/6846 karar sayılı ilamı) davacının yıllık izin ücret alacağına hak kazanmadığına karar verilmiştir.
Dosyadaki delil durumuna göre, davacının çalışması mevsimlik değil aralıklı çalışmadır. Mahmemenin davacının Eylül ayından Temmuz ayına kadar çalıştığı, Temmuz ve Ağustos aylarında çalışmadığı, Şubat tatillerinde kurslarda eğitime ara verildiği, ücretsiz izinli olduğu dönemin yıllık ücretli izni olarak kullandığı gerekçesi yerinde değildir. Çalışma süreleri toplanıp hak ettiği yıllık izin süresi belirlenerek talebin kabulü gerekir.
SONUÇ
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 11.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
İlgili Yargıtay kararından çıkarılacak sonuç:
Okullarda hizmetli/hademe olarak çalışanların iş akdi mevsimlik çalışma olarak kabul edildiği için bu çalışanların yıllık izin hakkı yoktur.Usta ögreticilerde ise iş akdi aralıklı çalışma olarak kabul edildiği için bu çalışanların yıllık izin hakları bulunmaktadır.