TCK MADDE 205 RESMİ BELGEYİ BOZMAK YOK ETMEK VEYA GİZLEMEK

Gerçek bir resmi belgeyi bozan, yok eden veya gizleyen kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Suçun kamu görevlisi tarafından işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranında artırılır.

TCK MADDE 205’İN GEREKÇESİ

Maddede, resmi belgeyi bozmak, yok etmek ve gizlemek fiilleri, resmi belgede sahtecilik suçundan ayrı bir suç olarak ceza yaptırımı altına alınmıştır. Sahtecilik suçu, düzenlenen belgenin veya belgede yapılan değişikliğin başkasını aldatıcı nitelikte olmasını gerektirir. Bu maddede tanımlanan suçun işlenmesi, başkasını aldatma özelliği taşımayabilir.Suçun konusu, hukuken geçerli, yani gerçek bir resmi belgedir.Söz konusu suçu oluşturan seçimlik hareketler, resmi belgeyi bozmak, yok etmek veya gizlemektir.

Gerçek bir resmi belge üzerindeki yazıları örneğin boyamak veya silmek suretiyle okunamaz hâle getirmek, belge üzerindeki resmi koparmak, belgeyi yırtmak, yakmak veya gizlemek fiilleri bu suçu oluşturur.Dikkat edilmelidir ki; gizleme hâlinde, belge varlığını ve bütünlüğünü muhafaza etmektedir. Gizlenen belge, kişilerin nezdinde bulunan resmi belge olabileceği gibi, bir kamu kurum ve kuruluşunda ya da kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşunda muhafaza edilen belge de olabilir.

Gizlemenin, belgenin nezdinde bulunduğu kişiye ya da kurum veya kuruluşa karşı olması gerekir. Bir belgenin, örneğin bir uyuşmazlık bağlamında mahkemeden istenmesine karşılık; gerçeğe aykırı olarak, mevcut olmadığının veya bulunamadığının bildirilmesi hâlinde, bu suç değil, suç delillerini gizleme suçu oluşur.Bir resmi belgenin, örneğin bir hukukî uyuşmazlık bağlamında mahkemeden istenmesine karşılık; gerçeğe aykırı olarak, mevcut olmadığının veya bulunamadığının bildirilmesi hâlinde, bu suç oluşur.

Ancak, bir suça ilişkin olarak yapılan soruşturma veya kovuşturma kapsamında istenen belgelerin verilmemesi hâlinde, resmi belgenin gizlenmesi suçunun değil, suç delillerini gizleme suçunun oluştuğunu kabul etmek gerekir. Gizleme olgusu, belgenin nezdinde bulunduğu kişiden ya da kurum veya kuruluştan çalınması suretiyle de gerçekleşebilir. Ancak bu durumda, hırsızlık suçundan değil, resmi belgenin gizlenmesi suçundan dolayı hüküm tesis edilmelidir.

Bu suç, herhangi bir kişi tarafından işlenebilir. Resmi belgenin kamu görevlisi tarafından bozulması, yok edilmesi veya gizlenmesi, bu suçun nitelikli şekli olarak tanımlanmıştır. Bu suç açısından özellik arzeden husus, suçun konusunu oluşturan belgenin, kamu görevlisinin görevi gereği düzenlemeye yetkili olduğu belge olması gerekmez. Gerçek bir resmi belgenin kamu görevlisinin görevinin gereklerine aykırı olarak bozulması, yırtılması, yok edilmesi veya gizlenmesi hâlinde, bu suç oluşur.

TCK MADDE 205 İLE İLGİLİ YARGITAY KARARLARI

Yargıtay

11. Ceza Dairesi

Esas: 2016/919Karar : 2016/1259Karar Tarihi : 18.02.2016
1- ) 5327 Sayılı TCK’nun 205. maddesindeki “resmi belgeyi bozmak, yok etmek ya da gizlemek” suçunun oluşabilmesi için belgenin içeriğindeki bilgilerin anlaşılmaz, kullanılamaz hale getirilmekle birlikte belgenin maddi varlığına dokunulmaksızın ondan faydalanma olanaklarının ortadan kaldırılması ya da belgenin tamamen yok edilmesi gerekeceği; iddianame içeriğine göre, sanığın, mağdur adına düzenlenmiş nüfus cüzdanı üzerindeki fotoğrafı çıkartıp kendi fotoğrafını yapıştırdığı ve emniyet görevlilerince yapılan kontrol sırasında ibraz ettiği somut olayda; herhangi bir hakkın kullanımının engellenmemesi sebebiyle bu suçun unsurlarının oluşmadığı, belgede gerçekleştirilen sahteciliğin aldatıcı nitelik taşıması halinde fiilin resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı; buna mukabil gerekçeli kararda belgenin aldatıcı niteliğinin bulunmadığının açıklandığı, ayrıca 30.11.2010 tarihli ekspertiz raporunda nüfus cüzdanının aldatıcı niteliğe haiz olmadığının belirtildiği anlaşılmakla unsurları oluşmayan suçtan sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre ise;

2- )5237 Sayılı TCK‘nun 53. maddesinin 1. fıkrasının ( c ) bendinde yer alan haklardan yoksunluğunun sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

SONUÇ : Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Yargıtay

21. Ceza Dairesi

Esas : 2015/8185Karar : 2016/5268 Karar Tarih : 14.06.2016
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,

Ancak; Sanığın memur olarak çalıştığı okula gönderilen ve maaşından kesinti yapılmasını içeren Yozgat 1. İcra Müdürlüğü`nün 06.02.2012 tarihli yazısını okul idaresinden gizleyerek, okul müdürünün belgeden haberdar olması üzerine, sanığın evrak kayıt defterindeki bir kaydı daksille silerek yerine suça konu belge ile ilgili bilgileri yazması şeklinde gerçekleşen olayda sanığın eylemlerinin aynı suç işleme kararı kapsamında Kanunun 205. maddesinin birden fazla ihlali niteliğinde olduğu ve dolayısıyla zincirleme şekilde işlenen tek suçtan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde iki ayrı mahkumiyet hükmü kurulması, Kabul ve uygulamaya göre de;

T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete` de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk, Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 14.06.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.

Bu konu hakkında benzer makaleler için tıklayın