Yasa Dışı Bahis Suçu Davasında BeraatYargıtay19. Ceza Dairesi
Esas : 2015/33005Karar : 2018/2251Karar Tarihi : 1.3.2018
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1- )T.C. Mersin 7. Sulh Ceza Mahkemesi’ nin 10/04/2013 tarih ve 2013/417 D.İş. sayılı kararı gereği sanığın kiralayıp kullandığı yerde yapılan arama sonucu 013400005530 seri numaralı siyah renkli …. marka bilgisayar kasasına el konulduğu halde; 19/08/2013 tarihli emanet eşya makbuzu ile Frisby ibareli toplama bilgisayar kasasının emanete alınıp müsaderesine karar verildiği ve yine dosyada bulunan inceleme raporunun hangi bilgisayar kasasında bulunan hard disk üzerinde yapıldığının tespit edilememesi karşısında; sanığın kiralayıp kullandığı yerde bulunan ve davaya konu olay sebebiyle el konulan eşyaların doğru bir şekilde tespitinden sonra, bu eşyaların konusunda uzman bilirkişiye tevdi edilerek, sanığın; internet yoluyla ve sair suretle erişim sağlayarak kanunun verdiği yetkiye dayalı olmaksızın spor müsabakaları ile ilişkili olarak sabit ihtimalli veya müşterek bahis oynatıp oynatmadığı, oynanmasına yer veya imkân sağlayıp sağlamadığı ya da yurt dışında oynatılan her çeşit bahis veya şans oyunlarının Türkiye’den oynanmasına imkan sağlayıp sağlamadığı hususlarında rapor alındıktan sonra, hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ve kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- )Sanık hakkında tanzim olunan iddianamede 7258 Sayılı Kanun’un 5/1. maddesi uyarınca cezalandırılması talep edilmiş ve iddianame ile dava açılmış olunmasına karşın, CMK’nın 226 maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan hakkında aynı Kanun’un 5/2. maddesi uyarınca cezaya hükmedilmesi,, Kabule göre de; Kasıtlı suçtan kısa süreli olmayan erteli hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 Sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması sebebiyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 Sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 01.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
