İşçilerin Çay Demleme Alanının Dışında Başka Yerde Çay Demlemesi Yasağı İşverenin Yönetim Hakkı Kapsamında Mıdır?
Özet : İşveren tarafından iş yerinde çalışan işçilerin çaylarını demleyecekleri alanın belirlenmesi ve bu alanın dışında çay demlenilmeyeceğine dair getirilen yasak yönetim hakkı kapsamında değerlendirilmelidir. Davacının bu yönetim hakkını sorgulama ve buna direnme hakkı bulunmamaktadır.
Yargıtay
22. Hukuk Dairesi
Esas : 2015/10317Karar : 2016/13851Karar Tarihi : 09.05.2016
“İçtihat Metni”MAHKEMESİ : İş MahkemesiDAVA : Davacı, inceleme ve istişare kurulu kararınca verildiği belirtilen ihtar ve ücret kesme cezasının iptaline karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Davacı İsteminin Özeti : Davacı vekili, müvekkilinin Sahil Güvenlik Karadeniz Onarım Destek Komutanlığı bünyesinde torna ve tesviye atölyesinde çalışmakta olduğunu, iş yerinde her atölye çalışanının kendi bünyesinde çay demleyip molalarda içtiklerini, ancak daha sonra her iki atölyenin ayrılması nedeniyle müvekkilinin kendi atölyesinde çay içme hakkı bulunmasına karşın müvekkiline işverence belirlenen alanda çay demlemediği gerekçesiyle iş yerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinin ekinde bulunan ceza cetveline göre öncelikle ihtar verilmesi gerekirken müvekkiline hiçbir yazılı bildirim yapılmadan ücret kesme cezası verildiğini ileri sürerek 03.07.2013 tarihli inceleme ve istişare kurulu kararınca verildiği belirtilen ihtar ve 4 saat ücret kesme cezasının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti : Davalı vekili, iş yerinde torna tesviye bölümünde çalışan işçilere çay saatinde kullanmaları amacıyla emniyetli alan tahsil edildiğini, ancak davacının kaza yönünden emniyetsiz olan başka bir atölyede çay demlediğini, 12.06.2013 günü 10:20’de davacı ve arkadaşları hakkında açıklanan eylemleri nedeniyle tutanak tutularak ihtar cezası verildiğini, çay makinesini kaldırmalarının istenildiğini, kaldırmamaları üzerine 10:40’da tekrar kaldırmalarının istenildiğini, ikinci talimatın da yerine getirilmemesi üzerine tutanak tutularak bu kez bir üst cezanın verildiğini ve verilen cezanın usulüne uygun olduğunu, işverenin çay içme mahallini düzenleme yetkisi bulunduğunu beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti : Mahkemece, iş yerinde uygulanmakta olan 23. dönem toplu iş sözleşmesinin 14. maddesinde amirlerin, maiyetindekilere hizmetin icap ettirdiği emirleri verebileceğinin hükme bağlandığı, tesviye ya da torna atölyesinde çay demlemenin hizmetin hangi icabına ne şekilde aykırı düştüğü, iş yeri güvenliğinin çay demlemekle ne şekilde ihlal edildiği hususunda herhangi bir tespitin bulunmadığı, davacının çalıştığı atölyede ve diğer atölyelerde yıllardır devam edegelen çay demlenmesinin aniden yasaklanmasının nedenini sorgulamaktan ibaret bulunan eyleminin iki farklı eylem gibi kabul edilmek suretiyle ceza verilmesinin toplu iş sözleşmesinin 98. maddesinin düzenleme amacını anlamsız hale getireceği, davacıya 12.06.2013 tarihinde verilen ücret ve ihtar kesme cezalarının, iyi niyet ve hakkaniyet kuralları da nazara alınarak iptali gerektiği belirtilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz : Kararı, kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe : Dosya içeriğine göre, iş yerinde uygulanmakta olan 23. dönem toplu iş sözleşmesinin 14, maddesi gereğince davacıya verilen ihtar ve 4 saat ücretten kesme cezalarının iptali yerinde değildir. İşveren tarafından iş yerinde çalışan işçilerin çaylarını demleyecekleri alanın belirlenmesi ve bu alanın dışında çay demlenilmeyeceğine dair getirilen yasak yönetim hakkı kapsamında değerlendirilmelidir. Davacının bu yönetim hakkını sorgulama ve buna direnme hakkı bulunmamaktadır. İşveren talimatının keyfi ve hukuka aykırı olduğu tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı ile davacı tarafca kanıtlanamadığından açılan davanın reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Bu konu hakkında benzer makalelerimiz için tıklayın
